Władysław Hasior. Stwarzanie świata.

Władysław Hasior. Stwarzanie świata.

Obiekty, rzeźby, fotografie z notatnika fotograficznego.
Prace ze zbiorów Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem.

Wernisaż: 2 września (piątek), godz. 17.00
Oprowadzanie kuratorskie Joanny Mielech, tłumaczone na język migowy przez Elżbietę Ressler:
3 września (sobota) godz. 11.00.

Prace Władysława Hasiora oraz skany diapozytywów wypożyczone zostały z Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem z Galerii Władysława Hasiora.

Wystawa potrwa do 30 października 2022 r.

Zadanie Władysław Hasior ,,Stwarzanie świata”dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.
Dofinansowano ze środków Miasta Jelenia Góra.
SPONSORZY:
Jelenia Plast Sp. z o.o.
Dzięciołowski Sp. z o.o. Dealer Renault i Dacia

Władysław Hasior kreował swoje artystyczne wizje z wybranych szczątków kulturowych, a efekty jego działań są jednymi z bardziej niepokojących w sztuce światowej. Z okruchów rzeczywistości konstruował niezwykłe przestrzenie w postaci obrazów czy oszklonych gablot wypełnionych po brzegi surrealnymi zestawieniami ze świata materii. Ich proweniencję odnaleźć można w tradycji wiejskich szopek, kapliczek, czy procesyjnych sztandarów. W tych asamblażach Hasiora jak w gabinetach osobliwości, zamknięty został teatr znaczeń, bogactwo jego metafor i symboli.
Niekiedy w realnym świecie odnajdywał miejsca tak osobliwe, że uznawał je za część swojej wizji. Stawało się to niejako ,,po drodze”, podczas licznych podróży po Polsce. Interesujące go obrazy rzeczywistości anektował dla siebie i fotografował. Poszukiwał przestrzeni wyjątkowych, trwających niejako na obrzeżach zwyczajności, wykraczających poza konwencjonalność i przeciętność. W świecie PRL-u znajdował ich wiele. Miejsca, które rejestrował na kliszach, istniały w dostępnej mu realności, choć wydawałoby się, że ich egzystencja opiera się o własne poczucie czasu i przestrzeni, o margines fantazji i sztuki. Władysław Hasior rejestrował nie tylko swoje fascynacje rzeczywistością, ale także dokumentacje własnych działań artystycznych oraz dzieła innych twórców. W fotografii wykorzystywał światłoczuły materiał diapozytywowy, a przezrocza były dla niego materiałem edukacyjnym, które wykorzystywał w postaci prezentacji podczas spotkań z młodzieżą i gośćmi swojej Galerii w Zakopanem. Do naszych czasów zachowało się dwadzieścia tysięcy diapozytywów, nazywanych Notatnikiem fotograficznym. Skrót not. fot., którego używał artysta, dodaje jego fotografiom nowych znaczeń, wskazuje, że należy je interpretować z innego punktu widzenia niż fotografia, ponieważ należą do zupełnie odrębnego gatunku sztuki, czy też nie-sztuki.

Joanna Mielech
kuratorka wystawy
Galeria BWA w Jeleniej Górze

strona www wydarzenia